ดูตัวเองยิ่งย้ำว่าควรจะพอแค่นี้
รู้ตัวสักทีไอคนไม่สำคัญ
มองดูเธอยิ่งย้ำว่าทำได้เพียงแค่ฝัน
นี้คงเป็นวันที่คนอย่างฉันต้องตื่น
เหนื่อยแล้ว ที่คอยมองขึ้นไป
โดยไม่รู้เมื่อไร ที่เธอยอมลดตัว
ผิดแล้ว ทุ่มเททั้งหัวใจไม่กลัว
ผิดเองที่ไม่เจียมตัวเลยเจ็บแบบนี้
แค่ดินที่รักดาว เหนื่อยเปล่าก็ต้องเข้าใจ
เราต่างกันแสนไกล ไม่ควรจะไปไขว่คว้า
ถ้อยคำจากหัวใจ มันตะโกนออกไปไม่ถึงฟ้า
ก็เป็นแค่ดินก้อนเดิมที่อ่อนล้า ไม่มีสิทธิ์เอื้อมคว้าดาว
ทอประกายบนท้องนภาเถอะดาวของฉัน
งดงามนานนาน ประดับบนฟ้าไกล
คนที่มีแค่รักมันคงป่ายปีนไม่ไหว
รักเธอให้ตายไม่ทำให้ฉันคู่ควร
เหนื่อยแล้ว ที่คอยมองขึ้นไป
โดยไม่รู้เมื่อไร ที่เธอยอมลดตัว
ผิดแล้ว ทุ่มเททั้งหัวใจไม่กลัว
ผิดเองที่ไม่เจียมตัวเลยเจ็บแบบนี้
แค่ดินที่รักดาว เหนื่อยเปล่าก็ต้องเข้าใจ
เราต่างกันแสนไกล ไม่ควรจะไปไขว่คว้า
ถ้อยคำจากหัวใจ มันตะโกนออกไปไม่ถึงฟ้า
ก็เป็นแค่ดินก้อนเดิมที่อ่อนล้า ไม่มีสิทธิ์เอื้อมคว้าดาว
รอให้เธอมองมาที่พื้นดินมานานเท่าไร
แต่สุดท้ายก็รู้ว่าเป็นได้แค่ฝัน
แค่ดินที่รักดาว เหนื่อยเปล่าก็ต้องเข้าใจ
เราต่างกันแสนไกล ไม่ควรจะไปไขว่คว้า
ถ้อยคำจากหัวใจ มันตะโกนออกไปไม่ถึงฟ้า
ก็เป็นแค่ดินก้อนเดิมที่อ่อนล้า ไม่มีสิทธิ์เอื้อมคว้าดาว
แค่ดินที่รักดาว เหนื่อยเปล่าก็ต้องเข้าใจ
เราต่างกันแสนไกล ไม่ควรจะไปไขว่คว้า
ถ้อยคำจากหัวใจ มันตะโกนออกไปไม่ถึงฟ้า
ก็เป็นแค่ดินก้อนเดิมที่อ่อนล้า ไม่มีสิทธิ์เอื้อมคว้าดาว